SYMPOSIUM OVER VRIENDSCHAP OP 29 NOVEMBER – MEER LEZEN EN INSCHRIJVEN
Victor Pierau is één van de sprekers op het symposion over vriendschap dat Stichting Rozenkruis organiseert op zaterdag 29 november op het conferentiecentrum Renova in Bilthoven. Hij is auteur van het boek ‘Leiderschap in luisteren’, dat in het Engels is gepubliceerd onder de titel ‘Leadership in listening’.
Pirau verbindt mensen in organisaties met hun essentie om hun doelen te bereiken. In de bovenstaande video met een gesprek tussen hem en de Braziliaanse denker Aquillino Paolucci Neto ontvouwt zich een diepgaande verkenning van wat luisteren werkelijk betekent. Niet als technische vaardigheid of communicatietruc, maar als een innerlijke staat van bewustzijn — een sleutel tot echt leiderschap en menselijke verbinding.
Volgens Neto is luisteren een van de grootste uitdagingen van onze tijd. ‘We zijn zo overtuigd van onze eigen ideeën,’ zegt hij, ‘dat we onbewust muren optrekken rond onszelf.’ In plaats van bruggen te bouwen, creëren we “echokamers” waarin alleen stemmen weerklinken die het met ons eens zijn. Luisteren, zo stelt hij, vraagt daarom een bewuste strijd tegen onze neiging tot zelfbevestiging.
Pierau vult aan dat luisteren op verschillende niveaus kan plaatsvinden: vanuit het ego, vanuit de persoonlijkheid en vanuit onze essentie — dat wat we soms de ziel of het universele in onszelf noemen. Echt luisteren begint wanneer we leren schakelen tussen die perspectieven. Dan pas verdwijnen de “vervormingen” die ons begrip beperken.
Neto beschrijft dat proces als een verschuiving in bewustzijn. Eerst moeten we aandacht geven aan het “lawaai” in onszelf: gedachten, emoties, verlangens, dagelijkse drukte. ‘Zolang we dat niet herkennen,’ zegt hij, ‘horen we vooral onszelf, zelfs als we denken naar anderen te luisteren.’ Pas wanneer we dat innerlijke rumoer kunnen aanschouwen zonder erin verstrikt te raken, ontstaat ruimte voor echte stilte — en daarmee voor werkelijk luisteren. Die stilte, legt hij uit, is geen leegte, maar een poort naar wat hij de “universele intelligentie” noemt.
Pierau verwoordt het als de verbinding tussen het kleine zelf — onze persoonlijkheid — en het grote Zelf, de bron van bewustzijn en inspiratie die in alles aanwezig is. In dat moment van helderheid wordt de spiegel van ons denken transparant, en worden we ontvankelijk voor iets groters dan ons ego. ‘Dan,’ zegt Neto, ‘worden we dienaren van die universele intelligentie.’
Die vorm van luisteren is ook de kern van echt leiderschap. Niet de controle van het ego, maar de ontvankelijkheid voor wat het leven zelf vraagt. Pierau stelt dat organisaties zich radicaal kunnen transformeren als mensen op deze manier leren luisteren. Bedrijven zouden dan niet langer louter systemen zijn van productie en efficiëntie, maar levende organismen doordrongen van doelgerichtheid en bewustzijn. ‘Wanneer “purpose” de echte valuta wordt,’ zegt Neto, ‘ontstaat een samenleving die werkelijk leeft in plaats van functioneert.’
De twee denkers zien organisaties van de toekomst als moderne tempels van transformatie: plekken waar mensen niet alleen werken, maar ook groeien in bewustzijn. Daarin ligt volgens Pierau en Neto de ware revolutie van onze tijd — een verschuiving van doen naar zijn, van spreken naar luisteren, van ego naar essentie.
SYMPOSIUM OVER VRIENDSCHAP OP 29 NOVEMBER – MEER LEZEN EN INSCHRIJVEN