Geschiedenis als verhaal van het verleden heeft soms een onverwachte actualiteit. Toen ik jaren geleden de studie van Mani en zijn religie begon, was dit louter uit historische interesse: de bronnen van Augustinus’ dualistische leer van de twee steden moesten worden opgespoord en onderzoek van manichese teksten was voor mij van hetzelfde belang als het lezen van Plato, Plotinus of een vroeg christelijk geschrift. Wanneer een dualistisch concept werd aangereikt, waren deze geschriften van importantie. Zo niet, dan blijven zij buiten beschouwing.
Al spoedig evenwel veranderde mijn houding ten opzichte van de teksten van Mani en de manicheërs. Steeds meer ging ik inzien dat zij in de ontwikkeling van de geestesgeschiedenis een veel belangrijker rol hebben gespeeld dan Lees verder
