De Waterlelie

Ik heb de witte waterlelie lief,
daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon
uitplooit in ’t licht.

Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenscht niet meer . . . .

Frederik van Eeden, Van de Passielooze Lelie

BESCHOUWING

Dit gedicht is waarschijnlijk mijn eerste bewust aanraking geweest met poëzie. Wij kregen ‘De Waterlelie’ in de Lees verder →