Gerbrand Adriaenszoon Bredero (1585 1618) is een uitermate typische figuur. Typisch voor het Nederlandse, speciaal het Amsterdamse leven in het begin van de 17e eeuw, typisch ook  door de liefde die hij voor die stad, voor al de hem omringende werkelijkheid  toont; een liefde, verrast aan die van de in die tijd opbloeiende Hollandse schilderschool, de school van het realisme, mits men dat woord niet opvat in 19e eeuwse zin: dan is namelijk ‘realisme’ gebruikelijk in de betekenis van ‘verfoeide werkelijkheid’! En naast die liefde voor de wereld en haar verschijningsvormen heeft Bredero tevens een evenzeer echte vroomheid, die hem, bij tijden, de wereld doet verwerpen. 

Deze beide stemmingen, en zijn vele verliefdheden, leren we kennen in zijn ‘Groot Lied-boeck’; dat onderverdeeld is in een ‘boertigh’, ‘amoureus’ en ‘aendachtigh’ liedboek. In het boertig liedboek vinden we Lees verder →