Het idee van een ‘hermetische traditie’ dateert uit 1938, toen de grote renaissancespecialist Paul Oskar Kristeller in een Italiaans artikel aandacht vroeg voor de rol van het zogeheten Corpus Hermeticum in de cultuur van de vijftiende en de zestiende eeuw. Kristeller’s oproep wekte aanvankelijk vooral belangstelling in kringen van Italiaanse vakspecialisten, en in 1955 verscheen in Rome een eerste – tamelijk provisorische – editie van enkele hermetische teksten uit de Renaissance. Op de eerste plaats stond daarin een vergeten auteur uit de tweede helft van de vijftiende eeuw, die ook bij Kristeller centraal had gestaan maar die door latere auteurs opnieuw is verwaarloosd: een zekere Lodovico Lazzarelli.