Omdat eenheid inhoudt dat er geen afgescheidenheid is, kan het niet anders dan dat wat wij als dualiteit ervaren ingebed ligt in de eenheid, ermee verweven is. Vanuit de eenheid bestaan er geen grenzen, maar voor ons die in de tweeheid leven, wordt een grens ervaren tussen onze wereld en de eenheid. De bron van de processen die zich binnen de innerlijke alchemie voltrekken bevindt zich in de Eenheid, maar het proces zelf vindt in de wereld van ruimte en tijd plaats.
Deze processen proberen we met woorden te beschrijven, terwijl woorden hiervoor volkomen ontoereikend zijn. Woorden scheiden, ze verdelen de dingen in dit, óf in dat, waarbij Lees verder