De leerling op het pad die tot aanschouwen komt, aanvaardt zijn reis door de woestijn. Het dialectische leven verliest alle kleur voor hem. Hij ziet het zoals het is, en hij aanvaardt het zoals het is. Het jagen achter de dialectiek aan, om een zo best mogelijke plaats in de strijd om het bestaan te veroveren, is afgelopen. De resterende energie waarover hij de beschikking heeft, wordt besteed om de zieleversterving tot het einde toe te volbrengen. Lees verder