Wanneer we onder de menselijke natuur de individuele en tijdgebonden waardering van de menselijke kwaliteiten (mensbeeld) verstaan, worden de volgende drie moreel-ethische kaders duidelijk.
- Het morele kader van de kerk was gebaseerd op de opvatting dat de mens naar zijn natuur niet alleen een fysieke maar ook en vooral een geestelijke component heeft. de menselijke natuur bestond uit een eenzijdige (over)waardering van het universeel-geestelijke kwadrant (linksboven).
- Het morele kader van de Verlichting, met name dat van Kant, veronderstelde een menselijke natuur waarin juist niet het geestelijke, maar vooral het rationele en fysieke werd gewaardeerd (linksonder).
- De ethiek van Nietzsche was gebaseerd op de (over)waardering van het individualistisch-materialistische kwadrant rechtsonder.
De verschillende moreel-ethische systemen, zoals die zijn weergegeven in de afbeelding, kunnen dus worden verklaard als Lees verder