Wij kiezen voor een alchemische benadering van het fenomeen diamant: we vertrekken van de tastbare realiteit en onze kennis daarvan. Feitelijke kennis van de chemie en de fysica, die diamant maken tot wat wij waarnemen.

Dan trekken we de parallellen tussen die eigenschappen van diamant, vooral in zijn interactie met licht, en ons bewustzijn. Wat kan het lichtspel van een diamant ons leren over de interactie tussen ons menselijk bewustzijn en de materie? Is er een verband tussen de ontroering, die een schitterende diamant kan opwekken, en de kwaliteiten van onze psyche? Op welke manier kan diamant genezend zijn en wat vertelt ook dat weer over wie wij zijn? Waarom is de diamant in een verlovingsring hét symbool voor een durende verbinding tussen twee mensen?

Daarna verlaten we ook het zielenniveau en beschouwen de diamant als een symbool voor de relatie van de ziel met de geest, met het Licht. Is het verlangen naar een diamant misschien een re ectie van het diepste verlangen van onze ziel naar het licht? Naar bestaan als een zuiver spelen met en in licht?