OORSPRONG NU! – WEEK 1 – WEEK 2 – WEEK 3 – WEEK 4
BESTEL DE NAG HAMMADI-GESCHRIFTEN
In het volgende korte gedeelte uit het Thomas evangelie worden eigenlijk twee dingen gezegd: Het koninkrijk is er al – binnen in je.
Zijn leerlingen zeiden tegen hem:
Wanneer zal het Koninkrijk komen?
Jezus zei:
Het komt niet door het te verwachten;
En zij zullen niet zeggen: zie hier, of zie daar.
Het Koninkrijk van de Vader
Is uitgespreid over de aarde,
maar de mensen zien het niet.
Uit: Evangelie volgens Thomas, logion 113
BESTEL DE NAG HAMMADI-GESCHRIFTEN
Er bestaat een Leven zonder afgescheidenheid, zonder ik, zonder tijd. Als je iets daarvan gaat ervaren, verandert de kijk op jezelf, op je medemens en op de wereld, dat kan niet anders. Meer en meer ga je trachten ruimte te maken voor het leven dat zich vanuit je hart kan openbaren, als een Roos die zich openvouwt en met haar kracht het hele wezen gaat vervullen.
En nu is het niet moeilijk om dit in één volzin aan te duiden – en mogelijk klinkt het poëtisch en goed – maar als je jezelf een beetje kent en iets aanvoelt van de patronen die ons wezen kenmerken en alle ‘zwaartekracht van het bestaande’, dan snap je de uitdaging van het vernieuwingsproces is dat dan start, en hoeveel hierover te zeggen en te delen is. En je ontdekt op een gegeven moment de richtingaanwijzers die door alle tijden heen de mens zijn meegegeven op dit pad van de grote innerlijke verandering.
Zo hopen wij dat de paar fragmenten die we deze maand bespraken vanuit het Thomas Evangelie hiervoor een hulp mogen zijn. En toch kunnen we ons helemaal voorstellen dat iemand hier ook op kan reageren met de opmerking: “maar waarom zijn de verzen zo ingewikkeld, had het niet wat duidelijker gekund?” En daar willen we heel graag in deze laatste beschouwing over het Thomas Evangelie een paar dingen over zeggen.
Laten we ten eerste heel erg blij zijn dat de taal gesluierd is! Want het is niet de bedoeling dat het aanwijzingen zijn die de ik-mens gaat toepassen. Echt, als er een receptenboekje zou zijn voor het nieuwe leven, dan wordt de kans ontzaglijk groot dat de oude mens (dus de bestaande, afgescheiden mens) die aanwijzingen zou gaan toepassen of imiteren. Waardoor het snel eigenlijk meer een soort schillen worden om de persoonlijkheid, een cultuur, zonder werkelijke innerlijke verandering. En wij hopen dat duidelijk is dat dat iets heel anders zou zijn dan de verandering die we deze weken besproken hebben. Als je dat voor je ziet, dan begrijp je dat je op dit pad magische richtingaanwijzers nodig hebt en dat zij tot je spreken in Kracht.
Een tweede gedachtegang kan zijn dat er ongetwijfeld verschillende niveaus zijn waarop deze magische teksten zich tegelijkertijd richten. En ook dat kan mogelijk verwarring opleveren. Misschien is het behulpzaam om een keer als niveaus te benoemen: het niveau van de geest, van de ziel en van het lichaam.
Zo kan je teksten lezen als richtingaanwijzers voor de zoekende mens zelf die in dit veranderingsproces staat, dus op het niveau van ‘het lichaam’, onze persoonlijkheid, zijn pad gaand in dit levensveld en hierbij geholpen wordend om de juiste keuzes te maken, als bewust strevende mens.
Maar de teksten spreken óók rechtstreeks tot de Ziel, om haar te voeden met Kracht. Aanwijzingen heeft ze niet nodig, want ze kan niet anders dan leven vanuit de Liefde en de Eenheid, maar de Kracht helpt haar wekken en groeien.
En dan is er ten derde het niveau van de Geest, de Vurige Kracht van het grote Plan dat achter de hele schepping drijft. De mens die stil wordt en in wie de Ziel zich verheft, wordt door de woorden heen in die Kracht, in die totaal andere werkelijkheid getild, althans dat kan gebeuren!
Nou ja, en dan komen wij, pakken een boekje en willen het zo graag allemaal in één keer omvatten, overzien en realiseren, heel logisch, maar zo werkt het niet…
Ten derde kan je – als we nu toch proberen iets van het pad te overzien – zeggen dat er verschillende stadia zijn in het proces van de grote innerlijke omzetting. En dus zijn er mogelijk teksten die meer betrekking hebben op de eerste fasen op het pad en andere teksten die van toepassing zijn als de nieuwe ziel al meer en meer levend is geworden en de mens vervullen kan. En ja: de aanwijzingen kunnen daardoor behoorlijk verschillend zijn, soms tegenstrijdig bijna.
Om het heel kort te zeggen: in de eerste fase gaat het er vooral om om ons wakker te schudden uit ons bestaande ik-slaap leventje. Dan komt een fase waarin het vooral gaat zelfkennis en verstilling, dus bijvoorbeeld de overgave van de wil, het niet doen van Lao Tse. Maar ooit wordt de oproep ook weer anders, als de nieuwe bezieling zich kenbaar kan gaan maken. Dan komen er aansporingen om al je vermogens als mens daar dan achter te plaatsen. Dus met een vernieuwde wil, een vernieuwd denken, omdat het Licht zo door jou heen gespreid kan worden. Het levert verschillende perspectieven op, verschillende teksten, en mogelijk: verwarring, als je dat niet direct kan plaatsen.
Denk in het verlengde hiervan ook aan wat we de afgelopen weken bespraken: het is in die eerste fasen van groot belang dat we de tweeheid in ons wezen gaan ontdekken, dit levert de sleutel tot het pad van innerlijke vernieuwing. Bijvoorbeeld: vanuit dergelijke richtingwijzers ga je niet proberen met allemaal technieken en methoden de ik-mens beter of zelfs heiliger te maken. Je snapt dan dat het gaat om de totale zelfovergave.
En toch geldt ook hier dat die tweeheid niet het einddoel is. En daarom zijn er op een gegeven moment ook teksten die juist over niets anders gaan dan over de Eenheid. En de brug daartussen zit in vers 22 waar staat: ‘maak de twee nu tot één. Het buitenste als het binnenste, het binnenste als het buitenste.’ Stop dus met het maken van iedere scheiding, want uiteindelijk is alles één. Ga dan die eenheid binnen en stel al je vermogens in staat om die Eenheid te spreiden.
Nou ja, je snapt de uitdaging om de 114 verzen dus vanuit al die perspectieven te ervaren. En dan hebben we de leukste nog niet eens benoemd. Want we zijn nu lekker bezig om het allemaal te zien als een pad, een pad met verschillende fasen, in een proces van innerlijke vernieuwing. Allerlei teksten zijn ook absoluut zo te lezen en te begrijpen. En vanuit het perspectief van ons bestaande, tijdruimtelijke bewustzijn, klopt die omschrijving ook. Maar het Thomas Evangelie wil ook nog iets heel anders overbrengen. Namelijk dat zo’n voorstelling die te begrijpen is vanuit ons afgescheiden bewustzijn, per definitie een hopeloze versimpeling is, een illusie, bezien vanuit de werkelijkheid, de Waarheid, die er al IS.
Durf alle beelden dus ook weer los te laten. Want als we ons in het Zieleleven verplaatsen, dan is er helemaal geen proces en geen tijd. Als we werkelijk ons hart openen en opgaan in de stralende werkelijkheid die was, die is en die zijn zal, dan is het er in het Nu.
Daarom: als de mens versmelten gaat, opgaat in de Nieuwe Bezieling, dan vallen op datzelfde moment in het Nu alle grenzen weg. Een ander moment bestaat niet. En durf dus te lachen om een pad, een proces dat we tijdruimtelijk zouden kunnen uittekenen. Want het is waar, maar tegelijkertijd zijn het begrippen die slechts vanuit de gescheidenheid bestaan.
Luister zo tot slot naar vers 51. Zijn leerlingen vroegen hem: ‘wanneer zal de rust eindelijk intreden en die nieuwe wereld komen?’ Hij sprak tot hen: ‘Wat jullie nog verwachten, is er al, maar jullie weten het niet…’
Dat wij dan zo in Volkomenheid, in het Nu, in deze Waarheid opgaan…
BESTEL DE NAG HAMMADI-GESCHRIFTEN
