Het boeket witte bloemen is een symbool van de zuivere schoonheid van het Licht. De bloemen zijn gerangschikt aan de hand van vormen en getallen die weer hun eigen symbolische betekenis kennen. De cirkelvorm van het boeket wijst op de eeuwigheid van zijn. De vier uiteinden van een denkbeeldig kruis bestaan uit fantasiebloemen en herinneren in de verte aan de vorm van het katharenkruis.

Een drietal direct in het oog springende rozen staat voor de drie-eenheid: de vader, de zoon en de heilige geest; drie is een heilig getal. Een viertal pluimachtige fantasiebloemen verschaft het wandkleed een stevige basis en ook rust. Het vierkant is het fundament van bouw van de mens in de wereld; vier is ook het getal van de materie.

Heel dunne gouden lijntjes en een vijftal takken met blaadjes vormen de punten van een vijfhoekige ster, waarbij de uiteinden van iedere tak zijn opgesierd met rozen en knoppen. Het pentagram symboliseert die mens die de weg naar het Licht gevonden heeft.

Zeven kamperfoeliebloemetjes zijn verwerkt ongeveer langs de denkbeeldige vorm van het vierkant; en zeven keer zeven gouden stralen wisselen af met zeven blauwe en turquoise tussenruimten. En ten slotte symboliseren twaalf rozen of rozenknoppen in de takken van de ster de volmaaktheid van het Licht en de eenwording van de mens met het Licht.

Bron: Draden van licht door Truus Waszink (het boek is helaas uitverkocht)