BELUISTER MEER BEZINNINGEN OP ROZENKRUIS.NL (PODCASTS)

bezinning 1 – bezinning 2 – bezinning 3– bezinning 4 – bezinning 5 – bezinning 6 – bezinning 7 – bezinning 8 – bezinning 9 – bezinning 10 – bezinning 11 – bezinning 12

De School van het Rozenkruis richt zich tot de zoeker naar licht door de gnosis te verklaren en daarmee in bewuste binding te treden. In deze bezinning willen we met u spreken over het bewustzijn van de persoonlijkheid en het bewustzijn van de goddelijke zielekern in het hart.

Bewustzijn is leven. Leven en bewustzijn bepalen elkaar. Alles wat leeft, al wat is, vindt zijn oorsprong in het hoogste bewustzijn. Dat bewustzijn is alomvattend, is goddelijk. Bewustzijnsstaat is levensstaat. Levensstaat is bloedsstaat. Bloedsstaat is onafwijsbare daad in niet te stuiten levenshouding.

Wat wij denken, willen en voelen neemt naarmate we er meer mee bezig zijn steeds duidelijker vormen aan. Zij worden tot beelden, begrippen en inzichten. Ons wils-, denk- en handelingsleven is met deze vormen verbonden. Ze bepalen onze zijnstoestand, ons bewustzijn. Deze vormen laten ons niet los en het is niet zo gemakkelijk ze weer te doen verdwijnen. Door voortdurende herhaling van ons denken en voelen ontstaan vaste patronen. Deze polariseren het bewustzijn in een bepaalde richting. Naarmate ze langer worden volgehouden gaan ze het wezen in toenemende mate beheersen. Zo neemt de mens zichzelf onontkoombaar gevangen. Uit deze gevangenis van beelden, begrippen en inzichten moet de mens dan handelen. Hij kan niet anders. En zo schept hij zich zijn eigen lot.

Muziek

Resultaten van dit scheppingsproces worden in het levenssysteem van de mens gegrift. Ieder volgende gedachte of wilswerking komt weer voort uit dat bloedspatroon. Door deze terugkoppeling wordt het bewustzijn voortdurend door zichzelf ingehaald en bevestigd. Zo wordt het bewustzijn begrensd. Het draait om zichzelf heen. Het is egocentrisch en het kapselt zichzelf steeds verder in, in een neergaande spiraal. Dit is de aard van ons gewone natuurbewustzijn.

Maar de mens houdt niet op met onderzoeken, vragen en worstelen om aan zijn benauwde aardse bewustzijn te ontkomen. De zoeker naar licht wil uit deze gevangenschap losbreken, want de zoeker die de grenzen van zijn natuurbewustzijn heeft ervaren, beleeft zijn lichaam als een gevangenis van vlees en bloed , maar in de binnenste binnenkamer van deze gevangenis brandt een onblusbaar vuur dat verontrust en dat stuwt tot zoeken. Daarin is de kiem van de bevrijding te vinden.

Van deze kiem of kern gaat een vibratie uit, al is deze ook zwak. De zwakke impuls van deze kern kan niet zo gemakkelijk doordringen in de duistere krochten van het geïndividualiseerde, stofgebonden natuurbewustzijn. Dit vuur komt niet voort uit het aardse bewustzijn met zijn zintuigen en kan daardoor ook niet beïnvloed worden. Het leidt een eigen leven in het hart en het gaat niet mee in de neerwaartse spiraal van van de egocentrische natuur. De klassieke rozenkruisers spraken hier over de roos in het hart. De moderne rozenkruisers noemen deze kern het geestvonkatoom omdat het de kleinste eenheid van de goddelijke natuur symboliseert.

Muziek

Wie zou niet dat onvergankelijke en goddelijke in hem willen leren kennen? Deze kennis kan verkregen worden. Het is een speurtocht naar het eigen zelf en het kosmische Al. Een speurtocht duizendmaal spannender dan het zoeken naar een aardse schat. Een speurtocht naar het eeuwige in de mens zelf.

Het is een reis naar het middelpunt van ons eigen wezen, naar het zekerste dat bestaat, naar het rijk der werkelijkheid. Uit dat rijk zijn wij afkomstig. Daarin zijn wij onlosmakelijk geworteld. De zoektocht naar dit Vaderland is onze levensopdracht. Deze begint met het inzicht dat dit de opdracht is. Bewustzijn van dit inzicht is geen geloven op gezag, maar betreft een zelfstandig proeven en een zelf leren kennen van wat waarheid is.

We kennen speurtochten die voortkomen uit zelfzucht, of uit levensangst. Maar de speurtocht naar het onvergankelijke appelleert aan onze zucht naar bevrijding van ons aardse natuurbewustzijn en naar het verlangen van onze ziel naar het eeuwige achter al het vergankelijke. Deze speurtocht eist een absolute eerlijkheid. Het vereist een loskomen van onze vaste patronen van denken en voelen. Vrij komen uit onze gevangenis van beelden, begrippen, inzichten. Alleen dat wat wij zelf als waarheid hebben herkend heeft hier betekenis.

Deze speurtocht is een innerlijk pad. Geen priester of geestelijk leider kan hier voor ons bemiddelen. Het gaat erom God te zien, rechtstreeks in het eigen wezen. Nu kunnen we ons afvragen: is dat eigenlijk wel mogelijk, om op eigen kracht de ketenen van dat natuurbewustzijn af te schudden? Kunnen we onzelf, midden in het leven staande, opwerken tot het inzicht, tot bewust zijn dat wij één zijn met het oneindige? Of is dit een geschenk van het eeuwige dat maar voor enkelen uitverkorenen is?

Muziek

Ja, voor ieder mens is het mogelijk om in de volkomen vrijheid van het eeuwig zijnde op te gaan. Deze eenwording is het zich wegschenken van het eeuwige. Eenieder die zich met geheel zijn wil aan het eeuwige over geeft, ontvangt dit geschenk.

In iedere mens leeft iets van het goddelijke, en daaruit pulseert een kracht die hem nu reeds blijvend met het rijk van die werkelijkheid verbindt. God, de Geest des levens, is dichterbij dan we ons kunnen voorstellen. Iedereen kan hem ervaren en één met Hem worden, omdat iedereen Hem in zich draagt. De weg tot harmonie met het Al staat daarom voor eenieder open. Tot welke hoogte iemand het pad bestijgt, hangt alleen van hemzelf af. Voor niemand wordt de toegang tot het Eeuwige versperd. Maar deze weg tot het einde toe te gaan, blijft voorbehouden aan hen die er het besef toe hebben gekregen en er rijp voor zijn.

Iedereen moet de weg zelf gaan. Alleen maar weten dat dit de waarheid is, is niet genoeg. Pas het levende bezit maakt ons vrij. Werkelijk en werkzaam is voor ons allen alleen dat wat wij zelf ervaren. Door onze speurtocht worden wij ons van onszelf bewust. We leren onderscheiden wat van onze biologische staat is en wat van onze innerlijke, goddelijke staat.

En zo vinden wij de oerbron van alle leven in onszelf, binnenin het eigen microkosmische stelsel. Via die innerlijke bron komen wij tot beleven van onze eenheid met God, kosmos en medemens. Wij moeten onszelf tot een weg worden om te ontwaken tot hoger bewustzijn, tot het hogere leven. Wanneer wij de kracht van de innerlijke bron durven te laten vloeien in ons daadleven, dan zullen we ontdekken welke geweldige energieën, mogelijkheden en rijkdommen aan de dag treden.

Steeds wanneer wij, ondanks onzekerheden, de noden en zorgen van alle dag, vertrouwen hebben in de hogere kosmische macht in ons, stroomt deze innerlijke krachtbron rijkelijk. Zij doet onze weerstand afnemen en maakt onze verborgen grootheid openbaar. Zo is deze God een Geest van de innerlijke wereld, die ons vanuit ons diepste wezen beroert en waarmee wij onlosmakelijk één zijn. Het is de vonk in het diepst van de ziel die ons verbindt met het oneindige.

Muziek

Alles is tijdelijk. We leven in een wereld van tegenstellingen. Niets in deze wereld is volmaakt. Wie dit inziet, wie die aardse leven onmogelijk kan zien als zijn of haar einddoel, wie op zijn levensvragen vanuit deze wereld geen antwoord meer krijgt, hunkert met heel zijn hart naar een oplossing. Hij is gekomen op het punt van de ervaringsweg waar de oplossing zeer dichtbij is. En op dat moment spreekt dan in het hart weer de oorspronkelijke idee.

De eerste stap tot bewustwording van die idee wordt daardoor mogelijk: de ingang tot een totaal nieuw bewust zijn, de vernieuwing die aanvangt in het rozenhart. Dat is een punt van bewustwording, van omkering op de levensweg waarop een aanraking vanuit de cirkel der eeuwigheid zeer direct via de roos in het hart het wezen raakt. Het is een aanraking door de geest Gods die een nieuw, lichtend vuur ontsteekt in de microkosmos, zowel in het hart als ook in het denken. Ja, in het totale bewust zijn van die mens.

Muziek

Het gaat hier om een proces dat van buitenaf vrijwel niet beïnvloed kan worden, bevorderd of gestuurd kan worden. Het is de ziel, gelouterd door ervaring, lijden, die in staat is dit proces aan te vangen. Maar niet iedere ziel is daartoe geëigend. Allen de ziel die reageert op de stralingswerkzaamheid vanuit de roos des harten. De ziel is het ontvangende, het weerspiegelende , waarnemende en verwerkende principe.

De ziel van de zoeker naar het licht, van de zoeker naar nieuw bewustzijn, staat tussen twee stralingsvelden in die van volkomen tegengestelde aard zijn: het aardse en het goddelijke stralingsveld. Ze wordt dus heen en weer geslingerd tussen twee toestanden. enerzijds hunkert de ziel naar een levende binding met het goddelijke, anderzijds trekt steeds weer de zwaartekracht van het aardse. En daarom zegt de geestesschool dat de zoeker naar het licht moet komen tot een omkering, tot een transformatie.

De persoonlijkheid moet zodanig veranderen dat zij een dienaar van de ziel kan zijn, zodat de ziel zich kan verbinden met het goddelijke. en dat kan alleen wanneer de persoonlijkheid ervan doordrongen is dat zowel voor de groeiende nieuwe ziel als voor de persoonlijkheid het hermetische axioma geldt: ‘alles ontvangen, alles prijsgeven en daardoor alles vernieuwen’.

Muziek

Bewust zijn is ont-wikkeling. Ont-wikkeling is het eeuwige in ons gestadig van zijn windselen ontdoen. Bijgevolg ligt in al ons zoeken naar de harmonie van het oneindige reeds de belofte van het vinden besloten, want het is een echo van de hunkering van de goddelijke vonk in ieder mens in ons naar zijn eeuwige tehuis. Het is de adem Gods in ons. Moge het allen gegeven zijn aan deze ontwikkeling deel te hebben.

LEES OVER DE BOVENSTAANDE BOEKEN OVER BEWUSTZIJN