Dagelijks archief: 3 mei 2019

Oorsprong en betekenis van het ‘Evangelie van Mani’, voordracht van Hans van Oort in symposionreeks 13

BESTEL MANI – DE GAVE VAN HET LICHT

Van huis uit betekent het Griekse woord evangelie: blijde boodschap. Oorspronkelijk, zo vertellen de geleerden ons, al vanaf de dichter uit de Griekse oertijd Homerus, was evangelie het loon voor de bode die een ‘goed bericht’ bracht. Later betekent eu-anggelion zelfs: aankondiging van een nieuwe tijd. 

Vooral in christelijke kring is het zo opgevat: evangelie als de aankondiging van een New Age, begonnen met Christus als nieuwe heiland, een breuk met het verleden en een brug naar de toekomst. Om het met de dichter te zeggen: ‘een nieuwe lente, en een nieuw geluid’. Zo klinkt het bij Paulus en ook elders in het Nieuwe Testament: evangelie is ‘goede tijding’. 

Daarnaast kreeg het woord al snel een andere betekenis. Het werd tot Lees verder →

Het Ierse hoog- of zonnekruis stamt van de menhirs in Ierland

Het Ierse hoog- of zonnekruis binnen het Oud-Ierse christendom stamt van de menhirs, ruwe stenen die op zeer eenvoudige wijze werden gedecoreerd. Meestal stonden deze stenen in cirkels opgesteld, ook wel druïden-cirkels genoemd. De menhir heeft grote gelijkenis met de Egyptische obelisk. De centrale steen in de druïdencirkel is de Bothal, het ‘Huis van God’. Die betekenis en naam komen ook voor in het Hebreeuwse begrip Bethel. 

De oorsprong van deze heilige stenen wordt beschreven in de mythe van de ‘val der stenen uit de hemel’. Soms is het een steen als een parel, zoals in de schone vertelling van Mani. In andere verhalen is het een edelsteen die uit de kroon van Lucifer is gevallen. Deze wordt Lees verder →

Woord vooraf en inhoudsopgave in De Keulse Mani-Codex door Hans van Oort

BESTEL DE KEULSE MANI-CODEX

Geschiedenis als verhaal van het verleden heeft soms een onverwachte actualiteit. Toen ik jaren geleden de studie van Mani en zijn religie begon, was dit louter uit historische interesse: de bronnen van Augustinus’ dualistische leer van de twee steden moesten worden opgespoord en onderzoek van manichese teksten  was voor mij van hetzelfde belang  als het lezen van Plato, Plotinus of een vroeg christelijk geschrift. Wanneer een dualistisch concept werd aangereikt, waren deze geschriften van importantie. Zo niet, dan blijven zij buiten beschouwing. 

Al spoedig evenwel veranderde mijn houding ten opzichte van de teksten van Mani en de manicheërs. Steeds meer ging ik inzien dat zij in de ontwikkeling van de geestesgeschiedenis  een veel belangrijker rol hebben gespeeld dan Lees verder →