Pioniers van een nieuwe samenleving uit de eerste decennia van de twintigste eeuw stonden centraal op een symposion van Stichting Rozenkruis. Zij lieten zich inspireren door de essenties van de Oosterse én Westerse wijsheid. Zij herkenden Spinoza’s gedachtegoed en omarmden het, zónder daarom vervolgd te worden. Zij stichten genootschappen en zetten zich in om het gedachtengoed verder te ontwikkelen en uit te dragen. Lees verder
De kern van alle dingen
is stil en eindeloos.
Alleen de dingen zingen.
Ons lied is kort en broos.
En donker zingt mijn bloed,
van heimwee zwaar doorwogen.
Ik zeil langs Lees verder
De orde van het Rozenkruis verbindt zich altijd met een impuls die puur is, met aspiratie, vriendschap en verdieping, in een streven dat zowel vol eenvoud is en zuiver. En tegelijk ontmaskerend. Op mensen die blijk geven van een potentiële geschiktheid komen golven van inzicht en inspiratie af, uit het oorspronkelijke veld, de wereld van het abstracte denken. Alle krachten van het Licht omhullen hen, doordat zij erop gericht blijven om ze in de samenleving door te laten werken. Precies dat gebeurde bij de broers Wim Leene (1892-1938) en Jan Leene (1896-1968, burgerlijke naam van J. van Rijckenborgh), en een aantal vrienden van hen, onder wie Cor Damme (1897-1966). Ieder van hen had een eigen inbreng voor wat zou uitgroeien tot de School van het Gouden Rozenkruis.
Cor Damme was Lees verder
Al bij zijn eerste tentoonstelling in Den Haag in 1943 baarde Johfra (1919-1998) opzien met zijn tekeningen en schilderijen. Gedurende zijn lange schildersloopbaan, waarin hij zich al vrij snel tot een onnavolgbare meester van het fantastisch realisme ontwikkelde, heeft zijn werk telkens zowel fanatieke weerstand als grote bewondering ondervonden, wereldwijd. Hij is de schilder die het penseel het werk laat doen, waarop de geest volgt. Passief in het willen en actief in het doen. In wezen is hij een kluizenaar die onderduikt in de natuur, want Lees verder