Dagelijks archief: 11 januari 2019

Beroemde kunstkenners over Leonardo da Vinci en zijn werken

De grote Leonardo da Vinci bleef in sommige opzichten zijn hele leven kinderlijk; men zegt wel dat alle grote mannen iets infantiels moeten behouden. Hij ging ook als volwassene door met spelen en zijn tijdgenoten vonden hem daarom soms obscuur en onbegrijpelijk. Sigmund Freud, 1910

Er is misschien op de hele wereld geen ander voorbeeld te vinden van zo’n universele, vindingrijke geest, die tegelijkertijd niet bij machte was zichzelf tevreden te stellen, zo vol verlangen naar het oneindige, met zo’n natuurlijke verfijning, zo ver op zijn eeuw en de volgende vooruit. Zijn figuren Lees verder →

Aristoteles: systeemfilosoof die logica en methodologie introduceerde in wetenschap en filosofie

Vriend en vijand zijn het erover eens, dat Aristoteles niet mogelijk zou zijn geweest zonder Plato. De filosoof Aristoteles miste de fundamentele helderheid en het innerlijke vuur dat zijn voorgangers – Plato, Pythagoras en anderen – hadden. Zijn denkbeelden hebben echter wel het Europese denken gedurende bijna 2000 jaren beheerst. Deze leerling van Plato was uiteraard zeer sterk door hem beïnvloed, maar koos uiteindelijk een ander uitgangspunt, namelijk Lees verder →

Leonardo, geniale alleskunner hartstochtelijk op zoek naar de lente van de geest – symposion en symposionbundel

BESTEL HET SYMPOSIONBOEK OVER LEONARDO

De wereldberoemde Italiaanse alleskunner Leonardo da Vinci (1452-1519) had een enorme verbeeldingskracht. Hij wist uit ervaring dat die ‘innerlijke zintuiglijkheid’ een belangrijke sleutel is tot de goddelijke oorsprong. In de vijftiende eeuw werd dat ook uitgedragen binnen de Platoonse Academie in Florence waarmee Leonardo in contact stond. Allen die bij de Academie betrokken waren, geven op een of andere wijze in hun werk uitdrukking aan een nieuw levensperspectief, dat wel eens omschreven wordt als Lees verder →

De Griekse mysteriën uit de oudheid waren vooral mythisch geïnspireerd: de Orphische en de Eleusische mysteriën

De wijsheid van Pythagoras steunde op een oudere mysteriewijsheid, zoals de Orfische en Eleusische mysteriën. Deze mysteriën werden alleen mondeling doorgegeven. Wij zien hier, dat de Griekse filosofen vóór Aristoteles dezelfde benadering hadden: de letter doodt, de Geest doet leven. 

Binnen de Orfische mysteriën was de belangrijkste basis van het denken de ontwikkeling van chaos tot kosmos, een ontwikkeling die bij vrijwel elk Grieks element uit de oudheid te herkennen is. Dit thema is ook in onze tijd zeer actueel. Chaos wordt wel in verband gebracht met oersubstantie of ether, het begrip dat later bij Aristoteles zo’n belangrijke functie kreeg. Chaos betekent ‘een ongeordende toestand’ (kosmos een geordende toestand!).  Lees verder →