Het Pad van bevrijding zijn, antwoord op de vraag ‘Wat moet ik doen?’

 

Ik zag in de diepte der aarde
en in de hoogte der lucht.
En het was vol beweging:
een geboorte van vuur,
een schittering van sterren,
een uitdoven van vulkanen.

Ik keek om mij heen,
en het was vol beweging.
Ik zag mensen bouwen,
toppen bestijgen
en in krijgsgeweld ten onder gaan.

Ik schouwde in mijzelf,
doorgrondde het rusteloze beweeg
in een geboorte van vurig verlangen,
het bouwen van luchtkastelen
en het wegspoelen met tranen.

En het lijden der mensen ziende,
vroeg ik: ‘Wat moet ik doen?’

Een fluistering bereikte mijn oor:
‘Wees een trap die reikt van de aarde tot de hemel,
waarop zij een trede tot het Licht kunnen gaan.’
Doch mijn hart was onrustig en ik vroeg opnieuw:
‘Wat moet ik doen?’

Een fluistering bereikte mijn andere oor:
‘Wees een brug, die de ene oever met de andere verbindt,
zodat zij over de wilde stroom worden gedragen’
Doch mijn hoofd was onrustig en ik vroeg opnieuw:
‘Wat moet ik doen?’

gedicht over de mens als brug en het pad zijn citaten spirituele tekstenEr kwam geen antwoord.
Uit de hoogte, noch uit de diepte.
Van anderen, noch van mijzelf.
De ruimte was antwoordloos,
het moeten lost op in stil ont-moeten.

Ik kon niets doen
dan zelf-vergetend
mijzelf tot pad zijn.

Bron: tijdschrift Pentagram 1988, nummer 3